| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 33,0011,001,[แก้อรรถ] | |
| 33,0011,002,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>อนุปุพฺเพน</B> คือ โดยลำดับ. ผู้ | |
| 33,0011,003,ประกอบด้วยปัญญาอันรุ่งเรืองในธรรม ชื่อว่า <B> เมธาวี. <B> | |
| 33,0011,004,สองบทว่า <B>ขเณ ขเณ</B> ความว่า ทำกุศลอยู่ทุก ๆ โอกาส. | |
| 33,0011,005,บาทพระคาถาว่า <B>กมฺมาโร รชตสฺสเสว</B> ความว่า บัณฑิตทำกุศล | |
| 33,0011,006,"อยู่บ่อย ๆ ชื่อว่า พึงกำจัด มลทินคือกิเลสมีราคะเป็นต้น ของตน," | |
| 33,0011,007,ด้วยว่า เมื่อเป็นอย่างนั้น บัณฑิตย่อมเป็นผู้ชื่อว่ามีมลทินอันขจัดแล้ว | |
| 33,0011,008,คือไม่มีกิเลส เหมือนช่างทองหลอมแล้วทุบทองครั้งเดียวเท่านั้น ย่อม | |
| 33,0011,009,"ไม่อาจไล่สนิมออกแล้วทำเครื่องประดับต่าง ๆ ได้, แต่เมื่อหลอมทุบ" | |
| 33,0011,010,"บ่อย ๆ ย่อมไล่สนิมออกได้, ภายหลัง ย่อมทำให้เป็นเครื่องประดับ" | |
| 33,0011,011,ต่าง ๆ หลายอย่างได้ฉะนั้น. | |
| 33,0011,012,ในกาลจบเทศนา พราหมณ์ดำรงอยู่ในโสดาปัตติผลแล้ว. เทศนา | |
| 33,0011,013,ได้มีประโยชน์แม้แก่มหาชนแล้ว ดังนี้แล. | |
| 33,0011,014,เรื่องพราหมณ์คนใดคนหนึ่ง จบ. | |