| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 25,0042,001,เรื่องฉัตตปาณิอุบาสก | |
| 25,0042,002,๑๐. ๔๒/๔ ตั้งแต่ โสปิ ตเถว อุโปสถิโก หุตฺวา สตฺถารํ | |
| 25,0042,003,เป็นต้นไป. | |
| 25,0042,004,โสปิ ฉตฺตปาณิอุปาสโก อ. อุบาสกชื่อว่าฉันตตปาณิแม้นั้น | |
| 25,0042,005,อุโปสถิโก เป็นผู้รักษาซึ่งอุโบสถ หุตฺวา เป็น ตถาเอว เหมือน | |
| 25,0042,006,อย่างนั้นนั่นเทียว อุปสงฺกมิตฺวา เข้าไปเฝ้าแล้ว สตฺถารํ ซึ่งพระศาสดา | |
| 25,0042,007,วนฺทิตฺวา ถวายบังคมแล้ว สุณนฺโต นิสีทิ นั่งฟังอยู่แล้ว ธมฺมกถํ | |
| 25,0042,008,ซึ่งพระธรรมกถา ฯ ตสฺมึ สมเย ในสมัยนั้น ราชา อ. พระราชา | |
| 25,0042,009,ปเสนทิโกสโล พระนามว่าปเสนทิโกศล อคมาสิ ได้เสด็จไปแล้ว | |
| 25,0042,010,อุปฏฺานํ สู่ที่เป็นที่บำรุง สตฺถุ แห่งพระศาสดา ฯ | |
| 25,0042,011,อุปาสโก อ. อุบาสก ทิสฺวา เห็นแล้ว ตํ ราชานํ ซึ่งพระราชา | |
| 25,0042,012,นั้น อาคจฺฉนฺตํ ผู้เสด็จมาอยู่ จินนฺเตตฺวา คิดแล้วว่า (มยา) อัน | |
| 25,0042,013,เรา อุฏฺาตพฺพํ นุ โข พึงลุกขึ้นหรือหนอแล (อุทาหุ) หรือว่า | |
| 25,0042,014,(มยา) อันเรา โน (อุฏฺาตพฺพํ) ไม่พึงลุกขึ้น อิติ ดังนี้ น อุฏฺหิ | |
| 25,0042,015,ไม่ลุกขึ้นแล้ว (จินิตเนน) ด้วยอันคิดว่า อหํ อ. เรา นิสินฺโน | |
| 25,0042,016,เป็นผู้นั่งแล้ว สนฺติเก ในสำนัก อคฺคราชสฺส ของพระราชาผู้เลิศ | |
| 25,0042,017,(อมฺหิ) ย่อมเป็น ตสฺส เม ปเทสราชานํ ทิสฺวา อุฏฺาตุํ อ. อัน | |
| 25,0042,018,อันเรานั้น เห็นแล้ว ซึ่งพระราชาในประเทศ ลุกขึ้น น ยุตฺตํ ไม่ | |
| 25,0042,019,ควรแล้ว ปน ก็ ราชา อ. พระราชา โข แล กุชฺฌิสฺสติ จักทรง | |
| 25,0042,020,กริ้ว เม ต่อเรา อนุฏฺหนฺตสฺส ผู้ไม่ลุกขึ้นอยู่ เอตสฺมึ รญฺเ | |