File size: 3,724 Bytes
6bd72a3 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
42,0038,001,"แล้ว ตรัสถามว่า "" พ่อ ปุโรหิตของเรา เป็นคนปากจัด พูดมาก, "
42,0038,002,"เมื่อเขาเริ่มพูด คนอื่นไม่ได้โอกาสเลย, เธออาจทำให้เขาเงียบเสียง"
42,0038,003,"ได้ไหม ? "" "
42,0038,004,บุรุษเปลี้ย. ขอเดชะ เมื่อได้มูลแพะสักทะนานหนึ่ง ก็จะอาจ
42,0038,005,ทำได้ พระเจ้าข้า.
42,0038,006,พระราชาทรงนำบุรุษเปลี้ยไปสู่พระราชมณเฑียร (เรือน) ให้
42,0038,007,นั่งภายในม่าน ให้เจาะช่องม่านแล้ว ให้วางมูลแพะแห้งประมาณ
42,0038,008,ทะนานหนึ่งไว้ในที่ใกล้เขาแล้ว ให้ปูอาสนะสำหรับปุโรหิตหันหน้าตรง
42,0038,009,ช่อง ให้ปุโรหิตนั้นผู้มาในเวลาเข้าเฝ้านั่งบนอาสนะนั้นแล้ว ตรัส
42,0038,010,สนทนา. ปุโรหิตไม่ให้โอกาสแก่ผู้อื่น เริ่มสนทนกับพระราชา.
42,0038,011,ทันใดนั้น บุรุษเปลี้ยก็ดีดมูลแพะทีละก้อน ๆ เข้าไปในปากของปุโรหิต
42,0038,012,นั้น. ปุโรหิตจึงกลืนมูลแพะที่ (ดีด) มาแล้ว ๆ เหมือนขนมคลุกงา.
42,0038,013,"พระราชาทรงทราบว่ามูลแพะเหล่านั้นหมดแล้ว รับสั่งว่า "" ท่าน"
42,0038,014,อาจารย์ เพราะความเป็นผู้ปากจัด ท่านจึงกลืนมูลแพะประมาณ
42,0038,015,"ทะนานหนึ่ง ก็ยังหารู้สึกอะไร ๆ ไม่, ก็บัดนี้ท่านจักไม่อาจทำมูลแพะ"
42,0038,016,"ที่ยิ่งกว่านี้ให้ย่อยได้, ไปเถิด จงดื่มน้ำประยงค์สำรอกเสีย ทำตนให้"
42,0038,017,"หายโรคเถิด."" จำเดิมแต่นั้น ปุโรหิตนั้น เป็นเหมือนมีปากอันปิด"
42,0038,018,ไว้ ไม่ค่อยจะพูดจากับพระราชาแม้ตรัสอยู่ด้วย. พระราชาทรงดำริว่า
42,0038,019,""" บุรุษเปลี้ยคนนี้ ทำให้เราสบายหู "" แล้วได้พระราชทางหมู่บ้าน ๔"
42,0038,020,ตำบลใน ๔ ทิศ มีส่วยขึ้นประมาณแสนหนึ่งแก่บุรุษเปลี้ย. คราวนั้น
42,0038,021,"อมาตย์บัณฑิตคนหนึ่ง เข้าไปเฝ้าพระราชา กราบทูลว่า "" ขอเดชะ"
|