File size: 3,639 Bytes
6bd72a3 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 |
Book,Page,LineNumber,Text
11,0009,001,บทอื่นมาเป็นประธาน กล่าวอย่างง่ายอื่น ใช้กิริยาเป็นนามนั่นเอง
11,0009,002,เช่น <B>กรณํ </B>(ความทำ) <B>านํ </B>(ความยืน) <B>นิสชฺชา</B> (ความนั่ง)
11,0009,003,เป็นต้น. ส่วนกิตก์ที่สำเร็จรูปเป็นคุณนาม จะใช้ตามลำพังตัวเองไม่ได้
11,0009,004,อย่างเดียวกับคุณนามโดยกำเนิดเหมือนกัน ต้องอาศัยมีตัวนามอื่น
11,0009,005,เป็นตัวประธาน เช่น <B>การโก</B> (ผู้ทำ) <B>ปาปการี</B> (ผู้ทำซึ่งบาปโดยปกติ)
11,0009,006,<B>อนุสาสโก</B> (ผู้ตามสอน) เป็นต้น. ศัพท์เหล่านี้ ล้วนต้องมีนามนาม
11,0009,007,บทอื่นเป็นประธานสิ้น เช่น <B>ชโน</B> (ชน) <B>ปุคฺคโล</B> (บุคคล) เป็นต้น
11,0009,008,จะยกขึ้นแปลลอย ๆ หาได้ไม่. ในนามกิกต์นี้ท่านจัดเป็นสาธนะ และ
11,0009,009,สาธนะนั้น ล้วนหมายรู้ด้วยปัจจัย เพื่อให้มีเนื้อความแปลกกัน ดัง
11,0009,010,จะได้อธิบายต่อไป.
11,0009,011,สาธนะ
11,0009,012,"คำว่า <B>สาธนะ </B>นี้ ท่านแปลว่า <B>""ศัพท์ที่ท่านให้เสร็จมาแต่รูป"
11,0009,013,"วิเคราะห์""</B> หมายความว่า รูปสำเร็จมาจากการตั้งวิเคราะห์ คำ"
11,0009,014,ว่า <B>วิเคราะห์</B> ก็หมายความว่า การแยกหรือกระจายศัพท์ออกให้เห็น
11,0009,015,ส่วนต่าง ๆ ของศัพท์ที่เป็นสาธนะ เช่นศัพท์ว่า คติ (ภูมิเป็นที่ไป)
11,0009,016,"ย่อมสำเร็จมาจากรูปวิเคราะห์ว่า <B>"" คจฺฉาติ เอตฺถา-ติ""</B> เพราะฉะนั้น"
11,0009,017,คติ จึงเป็นตัวสาธนะ และ<B>คจฺฉนฺติ เอตฺถา-ติ</B> เป็นรูปวิเคราะห์ เมื่อจะ
11,0009,018,เรียงให้เต็มทั้งรูปวิเคราะห์และสาธนะก็ต้องว่า <B>คจฺฉนฺติ เอตฺถา-ติ คติ</B>
11,0009,019,ในรูปวิเคราะห์นั่นเอง ย่อมเป็นเครื่องส่องให้ทราบสาธนะไปในตัว เช่น
11,0009,020,ในที่นี้ คำว่า <B>เอตฺถ</B> (ในภูมินั่น) เป็นสัตตมีวิภัตติ บ่งถึงสถานที่ ก็
|